۱۳۸۸ خرداد ۴, دوشنبه

همیشه پشتبند تنهایی ودرد ,تفکر وبازبینی (شاید تحول) میاد.خیلی وقت بود با خودم خلوت نکرده بودم یه جوری از خودم فرارمیکردم وقتی ازخودت راضی نیستی ازخودت فرارمیکنی حتی وقتایی که تنها میشی از خلوتت گریزونی دست به هرکارچرندی وپرتی میزنی که فکر نکنی, باخودت حرف نزنی خودخودت رونبینی .آخه دردناکه با خودی که دلپذیرنیست تنها بمونی, خودی که ساخته توست.


....